a) jednostkę samorządu terytorialnego właściwą do wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 88 ust. 4 pkt 1 lub art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, b) jednostkę samorządu terytorialnego dokonującą wpisu do ewidencji, o którym mowa w art. 168 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe,
Wersja obowiązująca od 2022-04-20 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia w terminie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 261 ust. 1, 5) nie dopełnia w terminie obowiązku podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi, o którym mowa w art. 261 ust. 3, 6) nie dopełnia obowiązku pobrania z wynagrodzenia danej osoby składki związkowej w zadeklarowanej przez tę osobę wysokości lub obowiązku niezwłocznego przekazania kwoty pobranych składek związkowych, o których mowa w art. 331, na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową, 7) nie dopełnia obowiązku ponoszenia kosztów, o którym mowa w art. 341 ust. 1, w odpowiedniej proporcji wskazanej w art. 341 ust. 1 z uwzględnieniem art. 341 ust. 4 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc) 21. Kto w związku z pełnioną funkcją związkową: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego sądu o zmianie statutu, o której mowa w art. 16, 2) niezgodnie z przepisem art. 24 ust. 1, przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek zawodowy na cele niesłużące realizacji zadań statutowych związku lub dzieli go pomiędzy członków związku, 3) w celu uzyskania uprawnień zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, międzyzakładowej organizacji związkowej lub reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w informacji, o której mowa w art. 251 ust. 2 lub 3 lub w art. 341 ust. 2 lub we wniosku, o którym mowa w art. 252 ust. 2, podaje lub na podstawie art. 342 ust. 1 wskazuje liczbę członków organizacji związkowej wyższą niż wynikająca ze stanu faktycznego – podlega grzywnie. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja obowiązująca od 2022-04-20 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia w terminie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 261 ust. 1, 5) nie dopełnia w terminie obowiązku podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi, o którym mowa w art. 261 ust. 3, 6) nie dopełnia obowiązku pobrania z wynagrodzenia danej osoby składki związkowej w zadeklarowanej przez tę osobę wysokości lub obowiązku niezwłocznego przekazania kwoty pobranych składek związkowych, o których mowa w art. 331, na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową, 7) nie dopełnia obowiązku ponoszenia kosztów, o którym mowa w art. 341 ust. 1, w odpowiedniej proporcji wskazanej w art. 341 ust. 1 z uwzględnieniem art. 341 ust. 4 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc) 21. Kto w związku z pełnioną funkcją związkową: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego sądu o zmianie statutu, o której mowa w art. 16, 2) niezgodnie z przepisem art. 24 ust. 1, przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek zawodowy na cele niesłużące realizacji zadań statutowych związku lub dzieli go pomiędzy członków związku, 3) w celu uzyskania uprawnień zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, międzyzakładowej organizacji związkowej lub reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w informacji, o której mowa w art. 251 ust. 2 lub 3 lub w art. 341 ust. 2 lub we wniosku, o którym mowa w art. 252 ust. 2, podaje lub na podstawie art. 342 ust. 1 wskazuje liczbę członków organizacji związkowej wyższą niż wynikająca ze stanu faktycznego – podlega grzywnie. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-02-12 do 2022-04-19 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia w terminie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 261 ust. 1, 5) nie dopełnia w terminie obowiązku podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi, o którym mowa w art. 261 ust. 3, 6) nie dopełnia obowiązku pobrania z wynagrodzenia danej osoby składki związkowej w zadeklarowanej przez tę osobę wysokości lub obowiązku niezwłocznego przekazania kwoty pobranych składek związkowych, o których mowa w art. 331, na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową, 7) nie dopełnia obowiązku ponoszenia kosztów, o którym mowa w art. 341 ust. 1, w odpowiedniej proporcji wskazanej w art. 341 ust. 1 z uwzględnieniem art. 341 ust. 4 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc) 21. Kto w związku z pełnioną funkcją związkową: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego sądu o zmianie statutu, o której mowa w art. 16, 2) niezgodnie z przepisem art. 24 ust. 1, przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek zawodowy na cele niesłużące realizacji zadań statutowych związku lub dzieli go pomiędzy członków związku, 3) w celu uzyskania uprawnień zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, międzyzakładowej organizacji związkowej lub reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w informacji, o której mowa w art. 251 ust. 2 lub 3 lub w art. 341 ust. 2 lub we wniosku, o którym mowa w art. 252 ust. 2, podaje lub na podstawie art. 342 ust. 1 wskazuje liczbę członków organizacji związkowej wyższą niż wynikająca ze stanu faktycznego – podlega grzywnie. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja archiwalna obowiązująca od 2019-01-01 do 2019-02-11 Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) [59] dyskryminuje, wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) [60] nie dopełnia w terminie obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 261 ust. 1, 5) [61] nie dopełnia w terminie obowiązku podjęcia negocjacji z zakładowymi organizacjami związkowymi, o którym mowa w art. 261 ust. 3, 6) [62] nie dopełnia obowiązku pobrania z wynagrodzenia danej osoby składki związkowej w zadeklarowanej przez tę osobę wysokości lub obowiązku niezwłocznego przekazania kwoty pobranych składek związkowych, o których mowa w art. 331, na rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej wskazany przez zakładową organizację związkową, 7) [63] nie dopełnia obowiązku ponoszenia kosztów, o którym mowa w art. 341 ust. 1, w odpowiedniej proporcji wskazanej w art. 341 ust. 1 z uwzględnieniem art. 341 ust. 4 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc) 21. [64] Kto w związku z pełnioną funkcją związkową: 1) wbrew obowiązkowi nie zawiadamia w terminie właściwego sądu o zmianie statutu, o której mowa w art. 16, 2) niezgodnie z przepisem art. 24 ust. 1, przeznacza dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez związek zawodowy na cele niesłużące realizacji zadań statutowych związku lub dzieli go pomiędzy członków związku, 3) w celu uzyskania uprawnień zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, międzyzakładowej organizacji związkowej lub reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej w informacji, o której mowa w art. 251 ust. 2 lub 3 lub w art. 341 ust. 2 lub we wniosku, o którym mowa w art. 252 ust. 2, podaje lub na podstawie art. 342 ust. 1 wskazuje liczbę członków organizacji związkowej wyższą niż wynikająca ze stanu faktycznego – podlega grzywnie. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. [59] Art. 35 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. [60] Art. 35 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. [61] Art. 35 ust. 1 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. [62] Art. 35 ust. 1 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. [63] Art. 35 ust. 1 pkt 7 dodany przez art. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. [64] Art. 35 ust. 21 dodany przez art. 1 pkt 26 lit. b) ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o związkach zawodowych oraz niektórych innych ustaw ( poz. 1608). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 r. Wersja archiwalna obowiązująca od 2015-11-16 do 2018-12-31 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 261, 331 i 341 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc) 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja archiwalna obowiązująca od 2014-02-04 do 2015-11-15 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 261, 331 i 341 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. (utracił moc). 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-05-26 do 2014-02-03 Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 261, 331 i 341 - podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. [3] (utracił moc). 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. [3] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 maja 2008 r. ( Nr 90, poz. 562) art. 35 ust. 2 jest niezgodny z art. 42 ust. 1 oraz z art. 59 ust. 2-4 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Art. 35 ust. 2 utracił moc 26 maja 2008 r. Wersja archiwalna obowiązująca od 2002-01-01 do 2008-05-25 Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) [5] nie dopełnia obowiązków określonych w art. 261, 331 i 341 — podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Tej samej karze podlega ten, kto w związku z pełnioną funkcją związkową kieruje działalnością sprzeczną z ustawą. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. [5] Art. 35 ust. 1 pkt 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 o zmianie ustawy — Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 128, poz. 1405). Zmiana weszła w życie 1 stycznia 2002 r. Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-07-31 do 2001-12-31 ( tekst jednolity) Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 33 i 34 — podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Tej samej karze podlega ten, kto w związku z pełnioną funkcją związkową kieruje działalnością sprzeczną z ustawą. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Wersja archiwalna obowiązująca od 2001-01-01 do 2001-07-30 Rozdział 5 Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy Art. 35. [Przepisy karne] 1. Kto w związku z zajmowanym stanowiskiem lub pełnioną funkcją: 1) przeszkadza w utworzeniu zgodnie z prawem organizacji związkowej, 2) utrudnia wykonywanie działalności związkowej prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy, 3) dyskryminuje pracownika z powodu przynależności do związku zawodowego, pozostawania poza związkiem zawodowym lub wykonywania funkcji związkowej, 4) nie dopełnia obowiązków określonych w art. 331 i 341 – podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. 2. Tej samej karze podlega ten, kto w związku z pełnioną funkcją związkową kieruje działalnością sprzeczną z ustawą. 3. Odpowiedzialność za kierowanie nielegalnym strajkiem określa ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania m
Założenie działalności wiąże się z dokonaniem wielu wyborów w zakresie rozliczeń firmy. Jeżeli chodzi o rejestrację do VAT jako czynny podatnik VAT, niektórzy mogą skorzystać ze zwolnienia ze względu na limit obrotów, a niektórzy ze względu na profil działalności bez weryfikowania wartości dochodów. Sprawdź, w jakich przypadkach usługi szkoleniowe mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego z VAT!Usługi szkoleniowe zwolnione z VATW celu ustalenia prawa do zwolnienia z VAT usług szkoleniowych zasadnicze znaczenie ma art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, w szczególności punkty 26-29 regulujące zwolnienia z podatku działalności edukacyjnej. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT ze zwolnienia korzystają usługi szkoleniowe świadczone przez:jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zwolnione z VAT są również usługi szkoleniowe (usługi prywatnego nauczania) świadczone przez nauczycieli na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. W tym wypadku zwolnienie wynika z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT. Ze zwolnienia mogą także skorzystać przedsiębiorcy świadczący usługi szkoleniowe będące usługami nauczania języków. Zwolnienie takich usług od podatku wynika z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o w ramach kształcenia zawodowegoW celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 świadczone usługi szkoleniowe muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, pozwalające na rozpoczęcie pracy zarobkowej w zakresie jakiego dotyczyło szkolenie lub rozwój umiejętności i kwalifikacji, które są niezbędne do wykonywanego należy spełnić co najmniej jeden ze wskazanych poniżej warunków:Szkolenie jest prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisachPrzykładem szkolenia, które spełnia powyższy warunek jest szkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Może dotyczyć ono pracodawcy czy pracowników. W tym przypadku są to usługi kształcenia zawodowego, bowiem znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest warunkiem niezbędnym do wykonywania pracy. Obowiązek przeprowadzania szkoleń z zakresu BHP wynika wprost z przepisów Kodeksu pracy. Dlatego też szkolenia prowadzone zgodnie z tymi przepisami są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 maja 2013 r. (nr IBPP1/443-169/13/AW):"(…) usługi szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w górniczych zakładach odkrywkowych, także spełniają definicję usług kształcenia zawodowego. (…) Szkolenia te mogą zatem korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT (…)"Szkolenie jest świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświatyPrzepisy ustawy o VAT nie wskazują na konkretną akredytację, którą należy uzyskać, aby usługi świadczone w jej ramach mogły korzystać ze zwolnienia z VAT. Regulacja ta stawia jedynie wymóg uzyskania akredytacji wydanej w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nakazuje, aby dane usługi szkoleniowe były objęte jest w całości finansowane ze środków publicznych Jednakże na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów ze zwolnienia mogą skorzystać również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które są sfinansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych np. ze środków w tym miejscu wspomnieć o tym, że słowo “finansowane” może dotyczyć zarówno szkolącego, który np. otrzymuje środki publiczne, jak i nabywcy, który płaci za szkolenie ze środków publicznych. Jeżeli zostanie spełniony jeden z ww. warunków, to taki rodzaj usług będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Jeżeli jednak podatnik nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z VAT, wówczas może on wybrać zwolnienie podmiotowe. Z takiego zwolnienia może skorzystać podatnik, którego wartość przychodów netto ze sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200 000 zł. Jeżeli działalność nie była prowadzona cały rok, limit ten należy określić w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku jednak podatnik nie spełnia żadnego z powyższych warunków, uprawniającego do zwolnienia z VAT, zobligowany jest do opodatkowania przychodów podatkiem z VAT usług szkoleniowych w systemie możliwe jest rozliczenie usług szkoleniowych zwolnionych z VAT. W tym celu należy przejść do zakładki: USTAWIENIA » PODATKI » PODATEK VAT, następnie odznaczyć pole PŁATNIK VAT i w polu PODSTAWA PRAWNA ZWOLNIENIA Z VAT wybrać ZWOLNIENIE ZE WZGLĘDU NA RODZAJ PROWADZONEJ DZIAŁALNOŚCI (jeżeli podatnik korzysta ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ustawy o VAT). Wówczas możliwe będzie wystawienie faktury bez VAT przez zakładkę: PRZYCHODY » SPRZEDAŻ » WYSTAW » FAKTURĘ (BEZ VAT), na której automatycznie znajdzie się podstawa zwolnienia.
Powyższe przepisy stanowią implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej / Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm./ (dalej: „dyrektywa 2006/112/WE”), zgodnie z którym Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje Firmy budowlane działające na terenie całego kraju, wysyłając pracowników poza siedzibę przedsiębiorstwa, zapewniają im miejsca do spania. Obecnie coraz częściej zamiast wynajmować pokoje w hotelach lub hostelach, decydują się na wynajęcie mieszkania dla delegowanych osób. Czy zatem wynajem mieszkania dla pracowników obliguje firmy do odliczenia podatku VAT? Prawo do odliczenia podatku naliczonego Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Zwolnienie z opodatkowania wynajmu mieszkania Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Z powołanych przepisów wynika zatem, że ze zwolnienia od podatku może korzystać świadczona na własny rachunek usługa wynajmu lub dzierżawy nieruchomości o charakterze mieszkalnym i co istotne, na cele mieszkaniowe. Wobec tego przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące: świadczenie usługi na własny rachunek; charakter mieszkalny nieruchomości; mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy. Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala na jego zastosowanie. Czy wynajem mieszkania dla pracowników przez podatnika VAT również jest zwolniony z VAT? Jak już to wyżej zostało podkreślone, zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT wymaga, aby jednocześnie spełniły się następujące przesłanki: wynajmujący świadczy usługę najmu na własny rachunek, usługa ta dotyczy nieruchomości o charakterze mieszkalnym, a przy tym cel najmu jest wyłącznie mieszkaniowy. Z przepisu jednoznacznie wynika, że zwolniona z opodatkowania jest usługa najmu „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Tym samym bardzo istotny jest sposób wykorzystywania nieruchomości przez najemcę. W wynajmowanym lokalu powinien on realizować własne cele mieszkaniowe. Tylko bowiem w takim przypadku uprawnione będzie stwierdzenie, że wynajmujący wynajął nieruchomość „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Tymczasem ustawodawca nie zwolnił z opodatkowania wynajmu lub dzierżawy „na cele działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie nieruchomości wyłącznie na cele mieszkaniowe”. Jeżeli zatem najemcą jest podmiot, który nieodpłatnie udostępnia lokale mieszkalne zatrudnionym przez siebie pracownikom, to lokale te wprawdzie realizują cel mieszkaniowy, ale nie jest on wyłączny. W takim przypadku wynajem jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, choć pośrednio zaspokajane są potrzeby mieszkaniowe zatrudnionych pracowników. W związku z tym należy przyjąć, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT dotyczy wykorzystywania budynku (lokalu) mieszkalnego „wyłącznie na cele mieszkaniowe”. W sytuacji, gdy wynajem nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, lecz prowadzeniu działalności gospodarczej z wykorzystaniem wynajmowanych lokali, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania. To, że lokale w ramach działalności najemcy mają być nieodpłatnie udostępnione na cele mieszkaniowe, nie powoduje, że budynek (lokale) nie jest wynajmowany „wyłącznie na cele mieszkaniowe” w rozumieniu powołanego wyżej przepisu. Nie jest to bowiem wykorzystywanie mieszkania dla celów prywatnych. Powyższa tezę potwierdza wyrok NSA z 8 maja 2018 r., sygn. akt I FSK 1182/16, w którym czytamy: W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażany jest pogląd, zgodnie z którym zwolnienie najmu lokali mieszkalnych ma charakter zwolnienia celowego, ukierunkowanego na ochronę, w aspekcie ekonomicznym, najemców lokali mieszkalnych faktycznie zaspokajających potrzeby mieszkaniowe poprzez tenże najem. Preferencją tą nie są natomiast objęte usługi wynajmu lokali mieszkalnych, których bezpośrednim celem nie jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych najemcy, lecz realizacja przez niego celów gospodarczych, w tym zarobkowych (wyroki: z 3 sierpnia 2013 r. sygn. akt I FSK 1012/12, z 7 kwietnia 2016 r. sygn. akt I FSK 1963/14 oraz z 4 października 2017 r. sygn. akt I FSK 501/16; dostępne na Prawo do odliczenia podatku VAT a wynajem mieszkania dla pracowników W celu zobrazowania problemu posłużymy się przykładem. Przykład 1. Firma budowlana z Kalisza otrzymała kontrakt na budowę apartamentowca we Wrocławiu. Przedsiębiorca, czynny podatnik VAT, w celu wykonania powyższej usługi budowlanej delegował swoich pracowników do Wrocławia. Aby zapewnić pracownikom delegowanym miejsce noclegowe, wynajął trzy mieszkania od dewelopera, na rzecz którego będzie budował apartamentowiec. W takim przypadku z faktury wystawionej przez dewelopera, na której znajduje się 23% stawka podatku VAT, firma budowlana ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wynajem mieszkania dla pracowników ma ścisły związek z prowadzoną przez firmę z Kalisza działalnością gospodarczą.W przypadku sprzedaży zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy, faktura powinna zawierać wskazanie przepisu ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.
Działalność sportowa to nie tylko małe kluby, w których może trenować młodzież, ale także duże podmioty gospodarcze. Usługi sportowe przynoszą coraz większe zyski, a działalność tego rodzaju obejmuje więc również kluby komercyjne. Tym samym prowadzący ją podatnicy muszą zwrócić szczególną uwagę na sposób jej opodatkowania. Zwolnienie usług sportowych z VAT Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone w art. 43 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT). Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 tej ustawy zwalnia się z podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że: są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim; świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków; są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym – – z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Przykład 1. Statutowymi zadaniami fundacji są organizacja i realizacja zajęć siatkarskich dla dzieci w wieku od 6 do 18 lat. Organizowane zajęcia polegają głównie na podnoszeniu szeroko rozumianych umiejętności siatkarskich i szukaniu talentów. W celu realizacji zajęć fundacja wykorzystuje publiczne lub prywatne obiekty sportowe ( na podstawie umów najmu), zatrudnia trenerów oraz nabywa lub wypożycza sprzęt sportowy. Ponadto fundacja organizuje odpłatne obozy sportowe. Czy w takim przypadku wpłaty na odpłatne obozy mogą mogą zostać objęte zwolnieniem z VAT? Zajęcia sportowe będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym opłaty otrzymywane przez fundację będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu wykonywania ww. czynności. Omawiana usługa świadczona przez fundację może zostać objęta zwolnieniem z podatku VAT. Zostało ono określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że podlega mu określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów wykonujących te usługi. Zwolnienie obejmuje więc usługi świadczone przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Co istotne, niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że zwolnienie od podatku na podstawie ww. regulacji nie przysługuje. W analizowanej sytuacji należy podkreślić, że fundacja wysyłając młodzież na obozy sportowe, spełnia wszystkie przesłanki i usługa może podlegać zwolnieniu. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w wyroku WSA we Wrocławiu z 26 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Wr 445/18. Kiedy nie możemy stosować zwolnienia z VAT? W art. 43 ust. 17 ustawy o VAT wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli: nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. W świetle art. 43 ust. 18 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności określone tych przepisach nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Tym samym nie wszystkie usługi związane ze sportem są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT. Powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do usług sportowych, jeśli są one nastawione na zysk. Przykład 2. Stowarzyszenie prowadzi profesjonalny klub sportowy. Drużyna klubowa występuje w rozgrywkach ekstraklasy. Stowarzyszenie jest nastawione na osiągany corocznie zysk, który tylko w części jest przeznaczany na działalność klubu. W takiej sytuacji podatnik nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Stowarzyszenie prowadzi bowiem działalność sportową nastawioną na zysk i tym samym zgodnie z powyższymi regulacjami nie może skorzystać ze zwolnienia. Usługi sportowe - wstęp na imprezy sportowe W załączniku nr 3 do ustawy, „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%”, wymienione zostały towary i usługi podlegające opodatkowaniu obniżoną stawką, wynoszącą obecnie 8%. Pod pozycją 186. zostały wymienione „pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU. W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186. załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179. oraz 182–185. tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych z rekreacją. Oznacza to, że co do zasady podatnicy organizujący różne imprezy sportowe, na które wstęp jest płatny, mogą skorzystać z preferencyjnego opodatkowania. Przykład 3. Stowarzyszenie sportowe organizuje zawody bokserskie w hali sportowej. Wstęp na imprezę sportową jest płatny. Kibice kupują bilety online lub w kasach biletowych. Jak należy opodatkować te bilety? Ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT (w wysokości 8%) usługi wstępu na imprezy sportowe, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Trzeba zatem wyjaśnić, co należy rozumieć przez „wstęp”. Jest to otóż możliwość wejścia dokądś, prawo uczestniczenia w czymś, np. wstęp na imprezę sportową oznacza możliwość obejrzenia rozgrywanych w danym obiekcie zawodów, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to opłata startowa, jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. W analizowanym przypadku podatnik będzie mógł zatem opodatkować bilety wstępu według stawki 8%. Trener osobisty Obecnie wielu trenerów szkoli sportowców w trybie indywidualnym i w tym celu często wynajmują sale treningowe. Mamy wówczas do czynienia z usługą trenerską wraz z zakupem biletu wstępu. Czy w takiej sytuacji również można skorzystać z preferencji podatkowych? W takim przypadku stawką właściwą będzie 23%. Usługa jest bowiem świadczona bezpośrednio na rzecz indywidualnych klientów sportowców (jest dostosowana wyłącznie do ich potrzeb). Oznacza to, że usługi treningu świadczone przez trenera nie stanowią usług w zakresie rekreacji dotyczących wstępu. Powyższą stawkę należy jednak stosować, rozpatrując każdy przypadek indywidualnie (np. gdy świadczeniem głównym będzie wejście na obiekt sportowy, np. na kort, a nauka gry stanowi jedynie dodatkową usługę, należy zastosować stawkę 8%). Usługi sportowe a zwolnienie z VAT – podsumowanie Podsumowując, przy świadczeniu usług sportowych tylko nieliczni podatnicy mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Dotyczy ono tylko wybranych podmiotów i tylko w ograniczonym zakresie przedmiotowym. W większości przypadków podatnicy z niego nie skorzystają.
Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a–c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a–c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.Od 1 stycznia 2022 roku wybrane transakcje finansowe zostaną opodatkowane. W związku z tym podmioty świadczące usługi finansowe będą mogły zrezygnować ze zwolnienia z VAT. Na skróty Opodatkowanie usług finansowych w 2021 roku Usługi finansowe od 2022 roku – rezygnacja ze zwolnienia VAT Opodatkowanie usług finansowych w 2021 roku W 2021 roku obowiązują przepisy (art. 43 ust. 1 ustawy o VAT), zgodnie z którymi usługi finansowe zwolnione są z podatku VAT. Zwolnienie dotyczące usług finansowych obejmuje: transakcje związane z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów używanych będących środkiem płatniczym usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi udzielanie kredytów i pożyczek, w których przedmiotem są instrumenty finansowe usługi ubezpieczeniowe usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji oraz innych zabezpieczeń transakcji. Zwolnieniu VAT nie podlegają usługi będące elementem usługi finansowej i ubezpieczeniowej, będącej oddzielną całością, która jest właściwa i niezbędna do świadczenia danej usługi zwolnionej. Usługi pomocnicze, jak między innymi np. usługa likwidacji szkód, szacowania wysokości szkód, wynajem pojazdu zastępczego nie podlegają zwolnieniu z VAT. Usługi finansowe od 2022 roku – rezygnacja ze zwolnienia VAT W 2022 roku usługi finansowe nadal będą zwolnione z VAT. Jednocześnie wraz z wejściem w życie Polskiego Ładu możliwe będzie opodatkowanie wybranych usług finansowych zgodnie z wprowadzonym pkt 22 – 24 do art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Podatnik będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia z podatku VAT od usług finansowych świadczonych na rzecz podatników oraz będzie miał prawo wybrać możliwość ich opodatkowania po spełnieniu określonych warunków: będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny złoży do naczelnika urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług jeszcze przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie rezygnował ze zwolnienia. Zawiadomienie powinno zawierać określone dane, jak: data i miejscowość dane podatnika dane naczelnika urzędu skarbowego, do którego kierowane jest zawiadomienie oznaczenie „Zawiadomienie” treść: „Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 zawiadamiam, że od ……… (okres rozliczeniowy) rezygnuję ze zwolnienia od podatku VAT usług, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 świadczonych na rzecz podatników i tym samym wybieram opodatkowanie takich transakcji” podpis podatnika. Podatnik, który zdecyduje się na opodatkowanie usług finansowych, nie będzie mógł zrezygnować z niego przed upływem 2 lat licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego zdecydował się na ich opodatkowanie. Powrót do zwolnienia będzie wymagał złożenia do naczelnika urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, jeszcze przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego znowu będzie chciał skorzystać ze zwolnienia. Przykładowe zawiadomienie o powrocie do zwolnienia powinno zawierać niżej wymienione dane: data i miejscowość dane podatnika dane naczelnika urzędu skarbowego, do którego kierowane jest zawiadomienie oznaczenie „Zawiadomienie” treść: „Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 23 zawiadamiam, że od ……… (okres rozliczeniowy) rezygnuję z opodatkowania usług, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 świadczonych na rzecz podatników i tym samym wybieram zwolnienie z VAT w stosunku do takich transakcji” podpis podatnika. Możliwość wyboru opcji opodatkowania świadczonych usług finansowych zachodzi w oparciu o art. 137 ust. 1 lit. a dyrektywy unijnej VAT. W związku z powyższym od 1 stycznia 2022 roku będzie istniała możliwość opodatkowania podatkiem VAT wybranych usług finansowych, ale tylko w stosunku do transakcji B2B (przedsiębiorca – przedsiębiorca). Usługi finansowe świadczone na rzecz osób prywatnych nadal będą objęte obowiązkowym zwolnieniem z VAT. Od stycznia 2022 roku niżej wymienione usługi będą mogły zostać opodatkowane. Są to: usługi dotyczące walut, banknotów, monet używanych będących prawnym środkiem płatniczym (z usługi wyłączone zostały banknoty i monety będące przedmiotami kolekcjonerskimi) usługi zarządzania między innymi funduszami inwestycyjnymi, portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi, otwartymi funduszami emerytalnymi, pracowniczymi programami emerytalnymi, obowiązkowym systemem rekompensat i pracowniczymi planami kapitałowymi usługi udzielania, pośrednictwa oraz zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych, w tym usługi pośrednictwa oraz zarządzanie gwarancjami kredytowymi usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych i prowadzenia rachunków pieniężnych oraz wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie usługi, w tym usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w spółkach i innych niż spółki podmiotach, które mają osobowość prawną, z wyłączeniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Usługi finansowe opodatkowane będą podlegały stawce VAT 23%. Podatnicy, którzy wybiorą opodatkowanie usług finansowych będą musieli stosować je w stosunku do wszystkich rodzajów usług wymienionych powyżej. Podatnikom nie wolno stosować jedynie części wymienionych usług, ani opodatkowywać ich przy sprzedaży na rzecz osób prywatnych. PRZYKŁADPrzedsiębiorca jako czynny podatnik VAT podjął decyzję o opodatkowywaniu usług finansowych. W związku z tym złożył zawiadomienie o chęci ich opodatkowywania podatkiem VAT. W czerwcu na rzecz jednego z klientów będącego czynnym podatnikiem VAT świadczył usługę w zakresie depozytu środków pieniężnych, którą opodatkował. W sierpniu przedsiębiorca świadczył taką samą usługę na rzecz innej firmy, zwolnionej z VAT. Czy przedsiębiorca ma prawo zastosować zwolnienie z VAT, w sytuacji kiedy nabywca nie jest zainteresowany opcją wyboru opodatkowania? Odpowiedź:Nie może, ponieważ wcześniej przedsiębiorca złożył zawiadomienie o rezygnacji ze zwolnienia i w związku z tym każdą sprzedaż na rzecz firm musi opodatkować niezależnie od statusu VAT danego podatnika (czynny lub zwolniony z VAT). Opodatkowanie usług finansowych ma też swoje zalety. Jedną z nich jest możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych ze świadczeniem. Z kolei odbiorcy usług finansowych podlegających opodatkowaniu mają możliwość skorzystania z odliczenia podatku naliczonego przy zakupie usług na zasadach ogólnych. Data publikacji: 2021-12-06, autor: FakturaXL
Mianowicie, zgodnie z ust. 17a cytowanego art. 43 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa m.in. w ust. 1 pkt 29 (czyli zwolnienie przeznaczone dla usług kształcenia zawodowego, które są
Usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego nie zawsze mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Ustalenie czy świadczenie danej usługi uprawnia nas do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług sprawia podatnikom wiele trudności ze względu na zmieniającą się w przepisach definicję usług w zakresie kształcenia zawodowego. Przeanalizujmy zatem, kiedy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są zwolnione z VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy od towarów i usług, zwolnione z podatku VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, a zatem różne od tych świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty, uczelnie, jednostki naukowe PAN oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia: prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy Prawo oświatowe wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją. finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Wiele wątpliwości wśród podatników pojawia się w odniesieniu do usług „prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach”. Wyjaśnień udzielił Minister Finansów, wskazując że w celu ustalenia możliwości zastosowania zwolnienia z VAT, należy odnieść się do przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, w szczególności do dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości stanowi potwierdzenie spełniania określonych wymogów i zapewniania wysokiej jakości prowadzonego kształcenia. Akredytacja wydawana jest przez właściwe kuratorium w przypadkach prowadzenia placówek kształcenia ustawicznego, placówek kształcenia praktycznego, ośrodków dokształcania i doskonalenia zawodowego, gdzie prowadzone jest kształcenie w formach pozaszkolnych. Usługi kształcenia niezbędne do wykonywania zawodu Minister Finansów podkreśla, że przepisy nakładające na określone grupy zawodowe obowiązek doskonalenia zawodowego, nie są wystarczającą przesłanką do objęcia tych usług zwolnieniem z VAT. Aby możliwe było zastosowanie zwolnienia z podatku od towarów i usług w odniesieniu do usług kształcenia zawodowego niezbędne jest, by przepisy regulowały formy i zasady tego kształcenia. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uchylający stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w WarszawieWyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 listopada 2017 r. (III SA/Wa 3096/16) dotyczył interpretacji indywidualnej IPPP1/4512-408/16-4/KC wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 sierpnia 2016 r. Interpretacja indywidualna została wydana w zakresie możliwości stosowania zwolnienia od podatku w stosunku do szkoleń dla psychoterapeutów oraz innych osób, którym wiedza z zakresu psychoterapii jest niezbędna do wykonywania zawodu. Wnioskodawczyni we wniosku opisała zdarzenie przyszłe, a mianowicie plan utworzenia spółki komandytowej, która w ramach swojej działalności świadczyłaby usługi w zakresie szkoleń z psychoterapii, przy czym spółka ta nie będzie miała możliwości uzyskania akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Zdaniem wnioskodawczyni wskazane usługi mogą korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, świadczone przez podmioty nieposiadające akredytacji na rzecz psychoterapeutów oraz innych osób, którym wiedza z zakresu psychoterapii jest niezbędna do wykonywania zawodu. W uzasadnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że z powodu nieprawidłowej implementacji powołanego przepisu, należy odwołać się do rozporządzenia Rady UE Nr 282/2011 oraz przepisów dyrektywy 2006/112/WE, które w przeciwieństwie do polskiego przepisu nie uzależniają zwolnienia z VAT od świadczenia usług w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie przychylił się do stanowiska Wnioskodawczyni, pomijając wskazane przez nią rozporządzenie Rady UE Nr 282/2011 oraz przepisy dyrektywy 2006/112/WE. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: „Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych. W związku z tym należy stwierdzić, że usługi szkoleniowe z zakresu psychoterapii na rzecz psychoterapeutów oraz innych osób, którym wiedza z zakresu psychoterapii jest niezbędna do wykonywania zawodu, które zamierza świadczy spółka komandytowa, nie korzystają ze zwolnienia od VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, gdyż przedmiotowe szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Spółka organizując szkolenia dla psychoterapeutów nie spełnia również pozostałych warunków uprawniających do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 pkt b-c ustawy. Zatem planowane usługi szkoleniowe, w tym świadczone również jako podwykonawca dla uczelni wyższej, z zakresu psychoterapii, opodatkowane są 23% stawką podatku VAT – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy “. W związku z powyższym wnioskodawczyni zaskarżyła wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretację w jej sprawie, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał jej rację, stwierdzając tym samym że świadczone przez spółkę usługi mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Sąd powołał się na bogate orzecznictwo dotyczące niedoskonałej implementacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT i uznał, że wadliwa implementacja przepisu nie upoważnia organu interpretacyjnego do pominięcia go, ale sprawia, że konieczne jest rozważenie odpowiednich regulacji prawa unijnego, a mianowicie rozporządzenia 282/2011 i dyrektywy. W kwestii podsumowania możemy stwierdzić, że nie wszystkie usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są zwolnione z VAT. W celu ustalenia czy dany rodzaj usług może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, konieczna jest szczegółowa analiza przepisów oraz wydanych interpretacji podatkowych. W razie dalszych wątpliwości, najlepszym rozwiązaniem może okazać się wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej naszego przypadku.
.
